Kumluca Mutlu Son Masaj Esra Hanım
Kumluca Mutlu Son Kumluca Mutlu Son İlâhiyatçılar bâkire Meryem’in göğe yükselişini tartışadursunlar, bu bana anlaşılmaz gelmiyor, çünkü o artık dünyaya ilişik değil; fakat bir genç kızın hafifliği anlaşılmaz bir şeydir ve yerçekimi yasasıyla adeta alay eder – Kız hiçbir şeyin bilincinde değildi ve bu yüzden kendisinin de fark edilmediğini sanıyordu. Uzağında kalıp görüntüsünü içime çektim. Yavaş yürüyordu, onun huzurunu yahut çevresindeki sükuneti bozan bir acelecilik yoktu. Göl kıyısında bir adam çocuğu oturmuş balık avlıyordu, kız durup suyun ayna gibi duran yüzeyine ve minik dereye baktı. Hızlı yürümemiş olmasına karşın serinlemek istiyordu. Şalının altında boynuna bağlanmış ufak bir eşarbı çözdü. Gölden gelen hafif bir esinti, kar şeklinde beyaz, fakat sıcak ve kabarmış bir göğsü serinletti. Erkek çocuğu, avına tanık olacak birinin bulunmasından hoşnutsuz görünüyordu; çok kayıtsız bir bakışla ona doğru dönüp seyretmeye başladı. Kumluca Mutlu Son Kumluca Mutlu Son Gerçekten öyle gülünç bir hali vardı ki, kızın gülmeye başlamasını kınamıyorum. Nasıl da gençlik dolu bir gülüştü! Eğer oğlanla yalnız kalmış olsaydı onunla yumruk yumruğa gelmekten korkmazdı sanırım. Gözleri iri ve ışıl ışıldı; bu gözlerde, çok koyuluğundan ötürü sonsuz derinliğini sezdiren siyah bir parıltı vardı, bu gözler saf ve masumdu, uysal ve yumuşaktı, gülünce hinlikle doluyordu. Burnu hafiften kemerliydi; ona taraftan bakmış olduğumda burnunu ahuyla birleşmiş benzer biçimde gördüm; burnunun biraz daha kısa ve haylazca görünmesini sağlıyordu bu. Yürümeye devam etti, ardından gittim. İyi ki yolda gezinen biroldukça kişi vardı; bazılarıyla birkaç laf ederek arayı birazcık açmasına izin veriyor, sonra hemen tekrar ona yetişiyor, böylece, onunla mesafemi korumak için onun kadar yavaş yürümek zorunluluğundan kurtarıyordum kendimi. Osterport’a doğru yürüyordu. Görünmeden onu daha yalandan görmek istiyordum. Bunu gerçekleştirebileceğim bir ev duruyordu köşede. O aileyi tanıyordum, şu demek oluyor ki onlara bir uğramam gerekiyordu. İyi bir tempoyla, sanki onu hiç fark etmemişim şeklinde, hızla geçtim. Onunla aramı epey açtım, aile üyeleriyle selâmlaştım ve sonra yola bakan pencerenin önünü kaptım.
06.09.2024
