Kumluca Mutlu Sonlu Masöz Bayanlar

Kumluca Mutlu Sonlu Masöz Eğer Muriel Teyze’yi bir kazığa bağlasalardı, onü ilk taşlayacak birey Elizabeth olurdu. Ama onu oraya bağlamaya kimin gü cü yeter ki? Muriel Teyze onu korkutuyor, çü nkü Kumluca Mutlu Sonlu Masöz nerede duracağını bilmiyor. Başka insanların aşmamaya dikkat ettikleri sınırları vardır, Muriel Teyze içinse sınır diye bir şey yoktur. Elizabeth’in ö bü r korkusuysa, kendisi için de böyle sınırların olmayışı. Anahtarıyla kapıyı açınca, bir de bakıyor, hol bomboş. Halının ü stü nden geçip merdivene yö neliyor, basamakları çıkıyor. Sahanlıktaki kakmalı bü yü k dolap saatinin, merdivenin ü st başında duran uzun ayaklı Çin vazolarının ö nü nden geçiyor. Kan yere damlamasın diye kalçalarını sımsıkı birbirine birleştirerek yü rü yor. Çamaşırlarını hiç kimseye gö stermeden eliyle yıkamak, gizlice kurutmak zorunda. Muriel Teyze bu olayı bilsin, bozulan kızlığının kanıtlarını gö rsü n istiyor; ö te yandan onun olanları anlamaması için ne gerekiyorsa hepsini yapacağını da biliyor. Kumluca Mutlu Sonlu Masöz Caroline’la paylaştığı odanın kapısını usulca açıyor. Oda aydınlık, tepedeki lamba hâlâ yanıyor. Caroline iki yatağın içinde yerde yatıyor. Yatağının ayak ucunda duran ekose moher battaniyeyi yere sermiş, ü stü ne uzanmış. Kollan memelerinin ü stü nde çaprazlanmış, açık gö zleri tavana dikili. Başının ve ayaklarının ucunda, aşağıdaki maun bü fenin ü zerinden alınmış gü mü ş şamdanlar var. Yanı başlangıcında ise bir şişe limonlu mobilya cilası duruyor. Şamdanlardaki mumlar altına kadar yanmış, sonra sö nmü ş. Anlaşılan Caroline saatlerdir bu durumda. Elizabeth onu gö rü r gö rmez, bö yle bir şey beklemekte olduğunu anlıyor. Caroline hastaneye gitmek istememişti, annelerini gö rmek istememişti. Cenazeye gitmeyi de reddetmişti ve ne tuhaftır ki, Muriel Teyze onu hiç zorlamamıştı. Elizabeth bü tü n bunları fark etmiş fakat ü stü nde durmamıştı. Caroline şu son gü nlerde o denli suskundu ki, onu fark etmemek kolaydı. Elizabeth bir zamanlar, uzun sü re ö nce, teneffü ste okul bahçesinin kızlara ayrılan bö lü mü nde dolaştığını anımsıyor. Bir sü rü kız kol kola girmiş, şarkı sö ylü yorlardı: Kimse bizi durduramaz. Oyun buydu: Kimse sizi durduramıyordu. Elizabeth Caroline’ın kolunu kendi kolunun altına sıkıştırmıştı. Caroline dü şmesin, bocalamasın diye onu bö yle sımsıkı tutmak zorundaydı. Caroline ondan kü çü ktü ve herkese ayak uydurmakta gü çlü k çekiyordu. Elizabeth onun sorumluluğunu ü stlenmişti.

06.09.2024